O dziele:

„Krzyk” to rzeźba przedstawiająca dużą, wyrazistą dłoń w realistycznym ujęciu, wykonana z ciemnego, błyszczącego materiału i osadzona na drewnianej podstawie. Palce są rozchylone, jakby w geście napięcia, zatrzymane w dynamicznym, niemal dramatycznym momencie. Monumentalna forma dłoni, wyizolowana z reszty ciała, nabiera uniwersalnego charakteru – to nie tylko część ludzkiego ciała, lecz znak emocji, które trudno wyrazić słowami.

Proces twórczy:

Proces tworzenia „Krzyku” rozpoczął się od studium gestu dłoni – poszukiwania układu, który w najprostszej formie odda intensywność emocji. Pierwsze modele w glinie pozwoliły uchwycić napięcie mięśni i dramatyzm rozstawionych palców. Następnie wykonano odlew w metalu, który dzięki ciemnej, błyszczącej powierzchni nadał dziełu surowości i powagi. Zastosowanie drewnianej podstawy wprowadziło kontrast i równowagę – naturalne ciepło drewna zestawione z chłodem metalu podkreśla dramatyzm kompozycji.

Inspiracje:

Inspiracją do powstania „Krzyku” były silne emocje – sprzeciw, gniew, wołanie o uwagę. Rzeźba nawiązuje do uniwersalnych gestów dłoni, które w kulturze i sztuce od wieków służą jako nośniki znaczeń. Tytuł przywodzi na myśl również ekspresjonistyczne dzieło Muncha, gdzie krzyk staje się symbolem egzystencjalnego lęku. W tym przypadku artystyczny gest dłoni staje się wizualnym ekwiwalentem emocjonalnego napięcia – cichym, a zarazem donośnym „krzykiem” zaklętym w materiale.